Aşkın Yalnızlığı Şiiri - Gülali Ölmez

Uçup gittiğinde yaralı bir kuş
Buz tutan pencerenden
Takılıverir gözlerin iki kar tanesi gibi
Gitmek istersin hesapsız
Sürünerek peşinden
Buğulanır camlar
Hüzün yağar yavaş yavaş üstüne
Sen başını cama dayamış beklerken
Bilki bir başkası daha ağlıyordur
Yarım kalmış öyküsüne
Duymayabilirsin
Görmeyebilirsin
Sesi karışmış olabilir
Rüzgarın sesine

Anıların karla beraber yağdığı bir gecede
Bir hikayen bile yoksa
Yalnız ve üşüyorsan
Kanıyorsan tek başına
Her söz hüznü bileyip
Vuruyorsa yüzüne
Üzülme
Bilki bir başkası daha suskundur
Ağlıyordur senin gibi
Görmeyebilirsin
Duymayabilirsin
Ama hissedebilirsin
Seven yüreğinle