Aşkın Uyku Saati Şiiri - Ahmet Tığlı

Ne zaman konuk olsam gözlerine
Uyuya kalırım çukurunda
Masmavi rüyalara dalarım
Sürüklenir giderim ummanında
Yıldız kümesi gözlerinde fener alayları
Gecenin karanlığını toz pembe düşlere böler
Uçup giderim dünyamdan gözlerinin hamağına
Aşkın uyku saatinde...
Ne zaman tutsam ellerini ellerimde
Zemheri ayazına tutulur bedenim
İçimde deli kanlar dolaşır
Saatin tiktaklarına vurur ürpertilerimiz
Zamanı unuturuz ardımızda
Aceleci bir bahar esintisi yüreklerimizde
Yaprak yaprak yeşilin her tonunda
Sallanır duygularımız bir gül goncasında
Aşkın uyku saatinde...
Ne zaman okşasam saçlarını
Tel tel dağılırım ellerimde
Her telinden hüzzam nağmeler yükselir
Mızrabında inler yılların hüznü
Esrik bir rüzgâr siler anıları
Bir aşk örgüsüne taranmış saçlarından
Havalanıp giderim ufuklara
Güneşin koynunda dalarım hülyalara
Aşkın uyku saatinde...
Ne zaman sevsem seni
Sarı yapraklar dökülür caddelerime
Kırlangıç fırtınasına tutulur yüreğim
Zikzaklarında yorgun düşer bedenim
Her dokunuşumda bir ayrılık saati çalar mutluluklarımız
Özlemlere gömülü sevdalarımız
Sınırlarında kırar çemberini
Hayallerimiz galaksiler arası yolculuklara taşınır
Uçarız dünyamızdan başka dünyalara
Aşkın uyku saatinde...
Ne zaman gülsen gözlerime
Baykuşlar tüner gözlerine
Gecelerinden yıldızlar silinir
Güneş uğramaz gündüzlerine
Sihirli bir yalnızlık çalar kapını
Kahve telveleri çöker ruhuna
Derinlerde kum taneleri devşirir midyeler
İstiridye üreten sevdalarda
Güler o an gözlerin yakamozların gecesinde
Aşkın uyku saatinde...

Ahmet TIĞLI 8.3.2008 (Sevgi Merdivenleri)