İkimizde tuttuk aşkın ucundan
Mutluluğa doğru götüremedim
Aşk şarabı içtim yar avucundan
Ona sevgi gücü yetiremedim
Kandı el sözüne olduk yalancı
Sevip canım derken kaldık yabancı
Ayrılma yanımdan sen çal kemancı
Yalnızım o yari getiremedim
Sarmıyor İstanbul yaralı halim
Sormuyor İstanbul nerde o zalim
Birden zor içimden çıkmaz hayalim
Bu aşkı gönlümde bitiremedim
Geçen ay bu yere beraber geldik
Öyle çok eğlendik neşeyle güldük
Ayrıldık yarıda bu aşkı bödük
Şimdi bak gülerek oturamadım
Yasaklarla sevdik zor zamanlarda
Şarkımız çalardı şu kemanlarda
Şimdi birer anı bu kalanlarda
Yıkıldı aşkımız kurtaramadım
Kemancı sen hoşgör aşka sözümü
Tanırsın önceki mutlu yüzümü
Geceler dağlıyor yakıp gözümü
Derin bir uykuya yatıramadım
Zorlama kemancı verme teselli
Aşkı çekmediğin sözünden belli
Olsada yaşımız kırk ile elli
Gönüle mutluluk tattıramadım
Kayıt Tarihi : 25.8.2012 19:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Gülsoy Göreleli](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/25/askin-ucundan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!