Aşkın Üçüncü Kapısında Şiiri - Nurten Tarım

Kendime yağıyor feryat gecikmeler
Nefretimde zaman yargıları
Koynunda tanımadığım iplenmiş bittiler!

Gönüllü olmadım mı sana?
Sitemim de kasım yağmurları
Uğrunda ölmedi mi düş renkleri?
Çarşı marşı mezat
Topluyor kaldırım sarhoşluğunda
Tozlanmış rafta fahişe şevhet
İzlerinde nataşa dilde masumiyet!

Değişikliğin anlaşmazlığında
Yanımda soluklanan sonbahar
İnkarımda zaman ağırlaştı
Yalnızlığımdan uzaklaştı
İbrelenmiş nefesler!

Yeminlerde üşüyorum
Küskünlüğümde
Düş incilerimde suskun yaşantılar
Bak, batıyor inanmalarda
Gitmelerin gözlerinde akşam!

Sayımlar bitti
Kararsız süzgeçe takılı dökümanlar
İnanmadıklarım söyle kararını
Erken gidiyor kendime kanmış ruh
Tenimde eylül güneşleri!

Beni bende bırakın anılar
Uçuyor rüzgar kuşları yolum zor!
Martı kanatları ıslak
Geceye uzanıyor sırsız aynalar!

Yalana tövbe etti sensizlik
Kaçak isyanımda peşimde sen
Günahkar ellerimde zemheri ateşi
Taşlıyor rüya yolumu
Şaşkın benliğimde çakıl taşları
Busende unutulmamak var ya
Kulaklarımın pasını siliyor
Aşkın üçüncü kapısında ezberlerim!

Bedenimde kendinden geçmiş geçikmeler
Üç yüz altmış beşi kıstı dünün yirmi dördü
Sabahın seherinde yolumda grileşmiş söz
Suskunluğumdur zalim gitmeler!

Anlatabilmen için gel dedim, yoktun
Göz bebeklerimde çıldırdı haykırmalar!

Yokluğunu anlamıyor yarınlar
Geleceksen gel ıslanmadan itiraflar
Ayak seslerini soruyor
Karanlığımda kalan sevmeler!