Aşkın Tükenişi Şiiri - Yunus Emre Kayabaşı

Savruldu aşkımız döndü çöllere
Çareler içinde çaresizlikle
O gülen gözlerin şimdi her yerde
Gördüğüm her nesne senden bir iz beynimde

Kaçmadık koşarak gittik bitişe
Canlardan can koptu bu tükenişe
Hasretin bedenimi terk etmedikçe
Nereye gitsemde sevgin hep içimde

Ellerin elimle tutuşmuyorken
Gözlerin gözümle bakışmıyorken
Alnıma yazılan hız kesmiyorken
Sitemim tutunacak dal kalmayışına

Tükettik kopardık canlarımızı
Mazide bıraktık koca bir aşkı
Boynuma sarıldığın o sonbaharı
Unutmam unutmamda mümkün değil

Anladım dinledim hak verdim sana
Ardından savruldum can verdim sana
Birgün gelmeyeceğini biliyorum ama
Genede sensiz nefes almam mümkün degil