Aşk yoklukla birleşince;
İnsanın canını çok acıtır.
Izdırap,sevinç,bazende;
Umut verir insana....
Bazense; umutsuzlukla
başlar.
Kapatır penceresini dünyaya..
Sezmiştir yenilgiyi sessizlik ister,
yüreğinde.
Prangaya bağlanmış suçluymuş gibi...
Korkudur aslında aşk...
Umudunu yitirmiş bir hasta gibi...
Bazen,,bazende şanslıdır aşıklar..
Lakin en çokta;
zorluklarla kavuşmalar
lezzet verir diyor kimileri...
Tuttumu sıtması silkeler seni...
Çok üşütür bazende;
Ateşler seni...
Duygusaldır seven;
Ne yaptığını bilmez..
Göz yaşında saklarmış
Ağlarken kimileri..
Bu anlamda bilmezdim..
Öğretti birileri....
Kayıt Tarihi : 2.9.2008 05:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Esram](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/02/askin-tanimi-19.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)