Aşkın Tahtırevanı... Şiiri - Merve Karacan

Her renkte ihanete uğradım.
Bu yüzden renksizliği severim.
Kim demiş gökkuşağının mutluluk verdiğini,
Onsuzluğu yeğleri...
Sen değil miydin en son rengim,en son ihanetim,
Sen değil miydin renklerin akıl hocası,
Sen değil miydin renkler boyu renksizliğim,felaketim...
Sen değil miydin mecazda cennet taamı,manada cehennem azabı,
Sen değil miydin kendinde aşkın lütfu,bende firakın gazabı,
Sen değil miydin dünyada günaha teşvikim,ahirette yalnız bırakanım,
Sen değil miydin aşkın katı hali boğazımda düğüm düğüm,
Aşkının arefesiydi dünyada son mutlu günüm...
Sen değil miydin ölmek de diriliştir diyen tüm dirilişlerimi öldüren,
Sen değil miydin nefret de sevdadandır diyen sevdama halel değdiren,
Sen değil miydin sevda dilinde adımın yanlış çevirisi,
Sen değil miydin bende yaşayan benliğimin benden gerisi,
Beni yavaş yavaş öldüren aşk cinayeti serisi...
Ne söylesem kâfi değil bilirim...
Sen değil miydin küsüşlerime küskün,nazın beylerbeyi,
Sen değil miydin cümlelerimin olumsuz eki; değili,
Sen değil miydin akıl aracımın camındaki en arabesk söz,
O aracın çarptığı cennet fırçasıyla boyanmış göz,
Sen umutlarımın alevine toprak serpen umudum değil miydin?
Son serptiğin toprak sana büyüttüğüm umudun gözünü yakınca,
Köreldi,yok oldular,
Aklım aracından inip sensiz yollarda yaya yürümeye kalkınca...
Sen değil miydin bardağımın son damlası,
Sen değil miydin alnımın aşıklık damgası,
Kaçışlarımın engeli ayağımdaki sevda prangası,
Sen bende bir gönül cellatından başka neydin?
Ya sen değil miydin kalemimin yazayım diye çırpındığı
Madde aleminin erbabı,nesnelerin bile sevdalısı,
Baktığım herşeyin gözümde yanlış yansıması,
Sen değil miydin ilk nefes kadar ciğer yakıcı,
Aşk koridorlarında,doğan yeni aşığın çığlıkları,
Sen 'Nereden sevdim? ' pişmanlığım değil miydin?
Sen...
Sen en ümitsiz duruşması gönül mahkememin...
Savcı sen...Hakim sen...Dava...Sen...
Peki ya ben?
'Tek suçum seni sevmekti' müdafasının sahibi,
Sanık ben,tanıksız mahkmelerin talibi,
Gönül sarayında sen padişahı tek seven yeniçeri...
Bilesin! ...İsyan başladı sana tutuklu kalbimde,
Artık saray önünde çırpınan kalabalıktanım ben de,
Senden yaralı,başka gönüllere ortak,
Ben saltanatta geldiğin son durak...
Bendim aşka giden son taşıt,
Herkes bilir...Aşk dediğin benle yaşıt...
Şimdi saltanat bitti padişahım!
Elinde pişmanlıkların,boynunda ahım...
Ben tahttan inme zamanıyım,
İşte ben...Leyla...
İster inan,ister inanma,
Aşkın tahtırevanıyım!