Aşkın Ta Kendisidir Şiiri - Timur İlikan

Onun yirmi dört ayar altından kalbi var.
O nâdide yüreğe nice sayısız sevgiler sığar.
Nihâvend, hüseyni, uşşak, rast, kürdili hicazkâr, segâh;
Onda hep dile gelir, aşk makamında şarkılar.

Onun gönül telinden titreşip, yayılır sevdalı nağmeler.
Kimi zaman var ki mâziye götürür, anıları tâzeler.
Yeşilçamın mavi nazar boncuğu, takılıdır o sinelere,
Eskimeyen şarkılar söyler, beyaz perdede filmlerden sahneler.

Rengârenk aşk kuşudur o, kanat çırpar sevdaya.
Var mı onun gibisi? benziyor geceyi aydınlatan aya.
O, beş kıtadan oluşan şiirden bir dünyadır,
Onu dinleyen herkes dalar tılsımlı bir rüyaya.

Takmış başına pırıl pırıl pırlantadan sanat tâcı.
Yeşil sevgi yapraklı o bir hayat ağacı.
Sarı ışıklar saçan o bir güneş gibidir,
Kalır mı onu görenlerde, ne keder, ne acı?

Dinleyicilerini başka âlemlere ulaştıran sarı bir taksidir.
Kristal ruhundan renkli ışıltılar yayan onun sevgisidir.
Onunu asil gönlünden her dem sızan pırıltılar,
Aşkın yağlı boya resmi değil, ta kendisidir.