Sen ki varoluşun unutulmuş melodisisin,
Kendi özüne dönmeye mahkûm bir kader gibi.
Ey aşk, sonsuzun içindeki tek zorunluluk,
Ey varlığın en saf çırpınışı!
Bütün nedenler erir teninde,
İrade yalnızca sende özgürdür.
Sevmenin gücüyle yeniden var olurum,
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta