Sen ki varoluşun unutulmuş melodisisin,
Kendi özüne dönmeye mahkûm bir kader gibi.
Ey aşk, sonsuzun içindeki tek zorunluluk,
Ey varlığın en saf çırpınışı!
Bütün nedenler erir teninde,
İrade yalnızca sende özgürdür.
Sevmenin gücüyle yeniden var olurum,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta