Rüzgarda savrulan bir yaprağa bağlamıştık umutlarımızı
Acımasızdı rüzgar, önüne alıp sürüklemişti aşkımızı
Saklamak meşakkatli olsa da masum duygularımızı
Biz hiç vazgeçmedik ama silemedik alınyazımızı
Kimse dinlemiyor inanmıyor, zaten kimse de anlamıyordu
Gece aşkımızı saklıyor; yıldızlar bize imreniyordu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta