Günün kararmasıyla başlardı,
sevgi çıkmazındaki buluşmalarımız.
Paylaştığımız veya paylaşamadığımız neydi,
hasret kucaklaşması mıydı geç kalmış aşkın?
Dolambaç olurdu yüreklerimiz,
kör karanlık bir boşlukta sarmalanmakla.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
