Aşkın Son Kaydı Şiiri - Hayrettin Taylan

Vazgeçmek mümkün değildi son sözlerin son tercihime bariyer oldu.
Troller yerleştirdim deniz sözlerine.Kazanmak zorundaydım.
Dantel dudaklarınla ördüğüm öpücük hayallerinden sana güzel bir gelecekle gelmeliyim.Sen güzel bir kariyere sahipsin.Tıp fakültesi
kazanıp gitmiştin.Oysa seninle orta birden itibaren aynı sıraları paylaştık,lise 4 kadar aynı okullar, aynı sıralar,aynı kitaplar, aynı hocalar.Her şeyimiz birbirine benziyordu.Kumrular yuva yapmıştı halimizin derinlerinde.
Bir yangın ben istemiştim, sensizliği yakıp, yıkacak, köz etmek için.Sen yoksun yanımda. Onca sevginin,yılın ölümsüz ritminde güzellikler yüreğimizde akıyordu.Sonuçlar açıklandığında tercihlerimiz aynıydı,sen son tercihin olan tıpa yerleşmiştin,aramızda bir puan var fark vardı.
-Bir puan,bir aşk,bir yıl,bir ömür sundu.Bir de kazamamanın soysa-psiko denkleminde yağan dolular hariç. Şimdi bu test bitti, şimdi biraz gözlerime bak, beni ilgisiz bırakma diyen yok.
-Aşkım seni bir denemeyle aldatıyorum ne olur affet…
Sense bu kız çok oluyor,seni benden koparacak,90 60 90 mı peki... der çözümsüz soruları bile çözerdik.Şimdi benden uzak,üniveristeli olmuşsun,havandan şimdi geçilmiyordur.
Beni özlemlere atacak, sarsacak, depremlere tanıştıracak, fay hatlarımı bir bir kıracak kırılma noktasında bıraktın Güleycan. Ellerini tutmak sınavı kazanmak sandım,kandım, gözlerine.Yüreğindeki berrak ırmaklara dalınca boşluğun hoşluğunda sallandım, allandım, pullandım.
-Sen benim ağladığımı gördün mü? O gece hep ağladım, ah bir puan ah, ah şu basit matematik sorusu kaçılır mı? Hayıflanmalarımın miadı doldu Güleycan…
Bulutlar, böylesine yağmursu,böylesine güzel uçmuyordu sensizliğin havasında.İçim böylesine yangın yaşamamıştı.Neden yoksun, neden ben yokum yanında.Ha şunu itiraf etmeliyim,o basit matematik sorusunu çözerken,gözlerin yansıdı kağıdıma,benzer bir soru çözmüştük, senin yönteminle çözeyim dedim,seni çözdüm,; ama soruyu çözemedim.Bu kadar zor bir sınav olur mu? Aşk mı? Sınav mı?
Kırık bir aynaya yansıyan silüetin, testin arkasında sana yazdığım sözler, şiirler, her şeyler beni benden çalıyordu.
Bir daha nasıl hazırlanacağım. Dünyanın en zor cümlesindeyim. Bunu yaşadın mı?
Gül yapraklarına yazdığım şiirlerim nerde? Nerde kuruttun mu güllerimi?
Sevincin de,acının bin bir rengi varmış,şimdi daha iyi anlıyorum.Sahi sen orda beni ne kadar özlüyorsun üniversiteli aşkım
Kapkara bir yamyamın beyaz dişlerinde aşkının pençesinin değdiği
Yaralarım kurumadı. Test ile tost arasında toslanmış ve yüreği tozlanmış bir geleceğin kalıntılarındayım.Yalnızlığını göğsüme dayayıp emzirdim sen tıpla tanışırken, ben hala aynı “ x “ denklemindeyim.
-Ha bir fark var,senle çözemediğim soruları da artık rahat çözebiliyorum
Yeni dershanemde sana çok benzeyen Lalezar var.Onla tam senli benliyim.Kıskanma kankiyiz.Senin orda kankiye ihtiyacın yok,stresin de yok. Sakın öyle erkek kanki yapıp bana misilleme yapma,zaten hala sivilcilerimle uğraşıyorum.
-Sen gideli, hüznüme çisil çisil yağmurlar eklenir,seller akar seherimde.
Bir kuş uçar,uçsuz bucaksız hayallerimde.Kalakalırım.
Sen gideli, hasretin uzak ormanlarında ürkek ceylan kovalamaktayım.
-Günde 10 saat ders çalışıyorum.Bu yıl nasipse yanına geleceğim,aynı sınıfta olamayacağız; ama aynı fakültede olacağız,aynı evde olacağız.
-Artık evleniriz,çocukluk aşkının hasat zamanı gelmiş bilmelisin Güleycan
O vatan gibi bakışınla, titrer yüreğim,erir kavuşma damarım.Susar geleceğim. Yana olmanın hırçın gelgitleriyle, ay uçar gecemize.
Yakamozlar sunarım sana,allı pullu süslemelerden
Ela gözlerinin ütopyasında yaşar,yeni kariyerler,güzellikler,hatta isimlerine karar verdiğimiz oğlumuz ,kızımız canlanır beni senin aşk denizine atar yüzü koyun.
Geçmişimizin uzak iklimlerinde bir sen mevsimi yaşamanın hasat ve hazanı birlikte yaşıyorum.Uzak kalışlarından özlemin dergâhlarını kur.

Kurların, nazların,cilvelerinle zikir etsin bekleyişim.
Sen gülünce, güneş gülümser bana. Her gece uyumadan önce kitabımı okur, seni beklemenin dayanılmaz suretlerini resmedip
Ağlayan bir ressam oluyorum. Duvarlarıma formülleri yazdım, pratikleri yazdım,her yere seni yazdım.Ailem bir şey diyemiyor,kafayı yemenin yeminli müşavari gibiyim.Onlar da biliyor.
Kaçışlarının göz pınarlarından sonra gökkuşağın oluşur,oturur ona bakarım.
-Ha bir de dershanedeki Türkçe hocam,şiirlerimi çok beğendi. Az kaldı sınava yazın yanındayım.
Son şiirimi sana maille atmayacağım,kazandığımda yanında okuyacağım.Zaten şiirim o gün üstüne…
Kalemim kırık, yüreğim savruk, amansız bir hislerin kulvarındayım, sınava kaldı üç gün.
Dalgalara ve rüzgâra karşı yürüyemiyorum içimde garip sızı var..
Nerdesin, son zamanlarda biraz beni ilgisiz bıraktın.Ya geceden beri bir sancı var içimde. Gözyaşı ırmaklarının artığını yazmışsın,telefonda sesin çok garipti.Seninde içinde bir sızı mı var.

Aynı anda iki benzer sızı …Rabbim ne olur aşkım benim de onun bölümünü,fakültesini kazandığını görmesini nasip et..
Çektiğim susuzluk,sensizlik gelip geçicidir. İsimleri hiç duyulmamış nice buluşma ve unutma suları var.Ben senin sahilindeyim.
-Sınava girdim, derece bekliyorum, bir soru hariç hepsini yaptım.O soruda yine sen geldin aklıma, yine içimizdeki o derin sızı geldi.
O yüzden yine yanlış olsa, o soru olur..Hepsine baktım,hepsi doğru,sayısalda ilk üçe kesin girerim.

Demirden zırhım yok,pas tutmaz güzel geleceğim.Senli merdivenlerde yürümek birinci olmaktan daha mutlu eder.. Kavuşmalarımızı yedi renkli bir gökkuşağı özetlesin.
*Sınavlar açıklandı,sayısal birincisi olarak sana koşacağım; ama içimde gün geçtikçe derin bir sızı acı var.Bugün gel doktora gidelim. Benzer acılar yaşıyoruz.
-İkisi el ele doktora gittiler, bir sürü tahlil yaptılar,bir yandan sınav sonucunu beklediler.
İkisi de açıklandı. Artık ikisi de aynı fakülteyi kazanmıştı.Tahlil sonuçlarını alan ailelerinin yüzü gülmüyordu.Amansız bir hastalığa yakalanmışlar.Kısa bir ömürleri var.Bir yıl ayrılık yüreklerini eritmiş olmalıydı.Söylemediler,ilaçlarını aldılar.Hayat ağır aksak yüzüyordu.
Kayıt günü geldi.İkisi ele ele üniveristeye gittiler.Kayıt yaptılar, yavaş adımlarla son basamağı geldiklerinde birbirine sarıldılar,bir daha yürüyemediler.Orda yere yuvarlandılar…Kayıt tamamdı bu dünyanın.