Aşkın Sokağı
Bu şehrin caddelerinde,
Rüzgârın taşlara fısıldadığı yerde,
Bir çift göz gördüm;
Geceyi aydınlatan yıldızlar kadar derin,
Ve o an, dünyam sustu.
Sessiz ama durdurulamazdı hislerim.
Sözlere gerek yoktu,
Gözleri anlatıyordu aşkı,
Ve elleri, hayatın kendisini.
Sade bir mutluluktu bu,
Ekmeği bölüşmek kadar doğal,
Çatı altında yağmurun sesini dinlemek gibi.
Ama aynı zamanda,
Acıyı da kucaklayan bir ateşti;
Sevmek, dedi kalbim,
Göğe dokunmak gibi.
Bir ömrü harcamaya değer.
Aşk
Kayıt Tarihi : 18.1.2025 13:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!