Aşkın Şizofren Halleri Şiiri

Yine kokun bulaşmış
Montuma, hırkama ve ellerime
Her şeyim sen kokuyor.
Ve sırf sen kokuyor diye
Onlara sarılıp uyudum dün gece.

Kokunu içime; derinlere,
En derinlere çektim bir tanem.
Ben kokunu içime çektikçe
Hayalin yanımda belirdi.
Sarıldı ve defalarca öptü beni…

Sonra nedendir bilmem,
Gözyaşlarım süzüldü birden
En derinden hıçkırıklara boğuldum.
Ve ağladım dün gece.

Sanırım seni kaybetmekten,
Seni kırmaktan ve üzmekten,
Çok ama çok korktum
Galiba bu yüzden, ağladım bir tanem.

Sonra aldım kağıdı, kalemi,
Anlattım saatlerce
Sol yanımda bir şelale gibi çağlayan,
Bendeki seni…

Ardından ismini duyan harfler,
Eğildiler ve kaldıramadılar seni.
Ve ben sadece elimi oynattım.
Onlar yazdı, satır satır seni…

Hem yazdım, hem de düşündüm…
Şuan neden böyle ağlıyorum,
Çağlayan su misali diye;
Daha sonra buldum.
Bu damlalar;
Kalbimden taşan aşkının damlalarıydı,
Seni seviyorum diye diye…