Aşkın Sırlı Kapısı Şiiri - Mustafa Ağcakaya

AŞKIN SIRLI KAPISI

Aşık Veysel "kavuşamazsın aşk olur" demiş.
bu sanırım, tam tanımlamıyor aşkı.
veya bir parçasını açıklıyor diyelim.
bir başka hikaye var.
taraflarını tam hatırlamıyorum
ama hikaye ana hatlarıyla şöyleydi.
bir gün aşık maşuğuna aşkını ilan ediyor
ve kapısına dayanıyor.
maşuk soruyor "kimsin".
aşık tanıyacağını düşünerek "ben" diyor.
bu cevap üzerine maşuk kapıyı açmıyor.
bu bir kaç kez tekrarlanıyor.
her defasında kimsin?
"sorusuna "benim" cevabını veriyor
ve her defasında açılmıyor kapı.
"git doğru cevabı bulunca gel"
gel diyor en sonunda maşuk aşıka.
çaresiz gidiyor.
dağlarda, çöllerde bir çeşit
inziva hayatı sürdürüyor yıllarca.
doğru cevabı bulması yıllar yıllarını alıyor
ve bu cevapla maşuğunun kapısına dayanıyor.
artık ikisi de yaşlanmıştır
ancak aşk için bu bir engel oluşturmuyor.
maşuğun kapısını çalıyor.
"kimsin" diye soruyor bir kez daha maşuk.
bu kez doğru cevabı bulmanın
rahatlığıyla karşılık veriyor.
"sen" diyor.
ve kapıyı açıyor maşuk.
aşk benin sen, senin ben olması,
aşıkların aradaki kavuşmaya,
dair tüm alanları yok ederek
yeni bir forma girmesi oluyor yani.
yıllar, yollar anlamını yitiriyor.
sen bene, ben sene dönüşüyor
ve biz denilen bir yeni form,
yeni bir varlık ortaya çıkıyor
ve aşk oluyor.

MUSTAFA AĞCAKAYA