Aşkın Şiiri Şiiri - Yunus Hüseyni

Gece, akşamıyla kapatır gündüzün kapısını
Açar şaire yıldızlarla donanmış esrarlı odasını
Ay, alnını siler, çıkarıp fırlatır şapkasını
Baykuş, en çapkın duruşuyla bağlar atkısını

Cırcır böceği, şair gelince keser şarkısını
İşte böyle beklediler, aşkın şiirinin yazılmasını

Şair, kalemi eline aldı, derin nefes çekti
Yıldızları okurcasına gözlerini göğe dikti
Tabiat kulağına seslendi, dikkat kesildi
Durdu esinti, an itibari ile ilk söz gelecekti

Duaya açılan el gibi semaya açıldı yüzü
Haznesinden fışkıracakcasına coştu mürekkep özü
Çöktü, üzerine merakıyla bütün gökyüzü
Kalemin hareketi ile döküldü aşkın ilk sözü

"Sen" yazınca şair
Gündüzün kapısı aralanır
Yıldız odasına pencere açılır
Ay parlamaktan yangın çıkarır
Baykuş boğulur, atkısını fırlatır
Cırcır böceği tüm şarkıları unutur

" Sen" yazılmıştı
Kalem bırakılmıştı
Şiir tamamlanmıştı
Şair aşkı anlatmıştı

Yıldızlar parladı
Ay ağladı
Baykuş kanat çırptı
Âlem "Sen"le yankılandı

Şairin "Sen" demesi
Yaktı aşıkların yüreğini
Yaşattı hayallerde ne var ise
Gönle getirdi sevgilisini