Aşkın Sıcağı Şiiri - Cengiz Çetinkaya

Bilmez ki hissettiğin aşkını
Aramaz yoğunu varını
Aşıp gelmez, gelemez gecenin karanlığını
Bilirsin sen ona hasret kaldığını

Dünyadır -onun- derdi anlarsın
Elin kolun bağlı, oturup ağlarsın
Aslında rüzgar kadar yakınsın
Elini uzatsan tutamazsın

Sabahlar olmaz sana şimdi
Biliyorum onu çok özlediğini
Duyuyorum Allah'a dua ettiğini
Sarılmak istiyorum diyebildiğini

Binbir yalan söyledin yine geceye
Sığdırabildin onu birkaç heceye
Onu kendine yakın hissettin diye
Aşık oldun yakacağını bile bile

Bir yıldız gibi parlıyor uzaktan
Sanki denize aşık bir kaptan
Senelerce yerinde parıldayan
Tam bir canavar insanları kavuran

Eline aldığında bir şemsiye
Üzülürsün yerinde yok diye
Uğraşırsın ağlamayı becermeye
O zaman dışarı çıkmayı deneme bile

İşte güneşin yerinde sen
Aşığın yerinde ise ben
Uzaksın bana şemsiye elimdeyken
Eminim sende benim kadar aşıksın,
Ordayken.