Aşkın Seyir Defteri 3 Şiiri - Yorumlar

Aşkın Seyir Defteri 3
“Sevdiğine sadık kalmak için yapılan zorlama hiç de sadakatsizlikten üstün değildir.” (La Rochefoucauld)
Kadim Yanım;
La Rochefoucauld’un bu sözünü bilirsin. Dünden beri zihnimde dönüp duruyor. Neden çocuklarımın annesi bu cümleyle hiç tanışmadı acaba diye. Bunda benim bir sorumluluğum var mıydı, yoksa ne kadar az bilirsen o kadar masumiyet elbisesinin temiz kaldığını mı düşünüyor, cehaletin ardına saklanan milyarlar gibi. Kuralların ve kararların temeline oturacak kadar önemli bu tür cümlelerin öğretilmesi acaba bir devlet görevi olarak alınmalı mıdır?
Sorular böyle uzayıp gidiyor.
Ne tuhaftır ki, dünyayı erdem sıfatı ayakta tutarken, erdemsizlik her toplulukta erdem olarak “tıpkı bir fotoğrafın negatifini asıl görünen, baskılı renkli şeklini ise negatif” olarak kabul etmekte sanki. İşte tam da burada gerçeğin farkında olanlar için kâbus başlıyor. “Bu kadar insan yanılıyor olamaz” adını taktım bu kurama ben.
Sosyal yaşamın getirdiği ilişikler ve yadsınamaz bir kararlılıkla kabul edilen sosyal kelimesine olan insan türünün bağlılığı, onları yönetmek üzere kurulan DEV-LEŞ ler, suya yazılı kanunları kontrol etme hâkimiyetini ele geçirdiklerinde artık insan türü sosyal bir varlık değil, sosyal bir sürü olarak kendi içerisinde ahlak denilen göreceyi bir dokuma halısı gibi ince ince işleyerek kendi üzerine örtmekte, bu sayede de güneşten veya soğuktan korunduğunu ilan ederek tıpkı korkan bir insanın yorganın altına saklanması gibi kendisini telkin ile teskin etmeye çalışmaktadır. Veya korkan bir devekuşunun yaptığı gibi kafasını kuma sokmuş, kıçı açıkta kendi görmediğini başkasının da görmediği gibi bir inanca sahip yaşamaktadırlar.