Aşkın Sevgin Benimdi-Deneme Şiiri - Yoru ...

Zaman uçup giderken yalnızca bakakaldım arkasından. Giden zaman neleri götürmedi ki. Kimi zaman gülücükler yüzümüzde, kimi zaman gözyaşlarımız, yağmur gibiydi yüzümüzde. Sevdiklerimizi kaybettiğimiz günler, içimizde hâlâ yangın yeri. Kaybolan umutlar, beklemediğimiz anda gelen mutluluklar. Hepsi birarada yaşanmış ve yaşanacaklar.

Bomboş dünyama öyle ani giriş yapmıştın ki. Tüm yaşanan acılar, bir anda kaybolmuştu gözlerimin önünden. Bir güneştin sanki doğan, hayat veren, mutlu eden. Sempatik halin, aşık etmişti beni kendine. Oysa yalnızca sevdiğimi sanmıştım geçmişte. Ama hiç sevmemişim demek ki. Aşkı da tatmamışım. Aşk bir gizem, büyü benim için. Pembe bulutların üzerinde yürümek ve düşüceğini hiç mi hiç aklına getirmemek. Uçmak, uçmak fütûrsuzca. Nedeni olmadan ağlamak, özlemek, hasretle yanmak. Ben seni hep özledim birtanem, yanımdayken bile.. İki dakika başka odaya gitsen terkettiğini düşündüm hep. Kramplar girdi yüreğime. Tek mutluluğum yanında olduğumda, ellerine dokunup seni hissettiğimde. Bulut yağmura aşıktı bense sana. Yağmur yağdığında gözyaşlarıma benzetirim onları. Ben de zamanlı zamansız ağlarım ya. Senin çocuksu yüreğini seviyorum. Çok çabuk kırılıyorsun. Gönlünü almak için yapmadığım maymunluk kalmıyor. Ama sonunda huzuru buluyorum. Çabuk affettiriyorum kendimi. Çünki seni seviyorum canım.

Bu sevgi denizlerde esen meltem gibi, Rüzgarla oynaşan yere düşmemek için çaba sarfeden yaprak gibi. Uçan bir kuşun kanadındayım sanki. Mutluluktan uçuyorum sevdiğim. Bir ömür seni beklemişim belki de. Bana gelmeni aşkı tattırmanı.
Aşk karşılıklı olduğunda doyum olmuyor. Sen de ölümüne seviyorsun benim gibi. Olmadığın günleri, geceleri istemiyorum. Çocuğum gibi aklım hep sen de. Üzerini mi açarsın. Aç mı yatarsın. Hep gözümün önünde olmalısın. Herşeyinle ilgilenmem gerek. Sen de alışıksın ilgime. Yalnız yapamıyorsun. Evde olmadığında, biliyorum.