Aşkın Sessiz Çığlığı Şiiri - Yusuf Soluk

Kalbimin kuytusunda sessiz bir isyan,
Ne duyan olur ne de anlayan.
O çığlıkta boğulurum her gece,
Aşk, döner durur aynı çemberce.

İçten içe bir kor gibi yakar,
Suskun bir ateşle yavaşça sarar.
Bir kurşun gibi ağır, ama görünmez.
Canı can yapan tam da bu acıymış meğer.

İnsan, umuda tutunur en karanlıkta,
Bir söz yeter bazen, bir bakış, bir dua.
Sevdiğine kanatlanır kalbi bir kuş gibi,
Ama kırık kanatla düşer hep aynı çizgiye.

Umut olmasa da bekler insan sabırla,
Bir tebessüm düşler,bir merhametle avunur.
Tek taraflı sevdadır yakanın en derini,
Ve sessiz çığlığıdır aşkın en sessizi.