Aşkın Serüveni Şiiri - Ahmet Kemal

AŞKIN SERÜVENİ

Ele geçmiyor yazık bir kere kaçan fırsat
Çocukluğa sığınıyor yaşlılıkta insan
Küçük kızlar parçalıyor dudaklarını
Özgürlük çığlıkları atıyor yanlışlar
O kulağındaki küpe ne er kişi
Kumdan kentler yapıyorlar sonra
En iyisi benmencil olmalı insan
Önüne arkana bakmak
Getirisi var mı diye
Herkes kendi yolunda yürümeli
Eğer bir yol bulduysa
Şimdi aşka duruyor nöbet
Ben aldım yine aşk yolunda bir arsa
Bana daha bir şey gerekmez yoksa
Bende mangal gibi bir yürek var
Bir küskünlüktür gidiyor çoğu kez
Buluşmalarla bitiyor aşk
Aşk özen ister bakım ister
Bakılsın büyütülsün ister
Sonra uçar bir kelebek gibi
Avuçlarımın arasında