Aşkın Şerbeti Şiiri - Ahmed Çakır

Evvel vermiş idik birkaç söz,
Miskinliği, çiğliği aşmak idi maksat,
İlmi-i talep eyleyip, ebediyete varmak,
Bu taşlı yolda, tek başımıza ilerlemek.
Lâkin biz, olacaklardan bi’ habermişiz meğer,
Biz, kaderin önüne geçeriz sanmış idik,
Bu miskin kulun, bir çift ceylan göze esir oldu
Yâ Râbbî..

O gözler ki, benim kapkaranlık semada ki güneşim,
O kaşlar ki, benim varılmaz hedefimin habercisi,
O ak alın ki, kendi belirleyeceğim kader orada yazılı,
O bal saçlar ki, binbir lezzetin habercisi cennette ki bal ırmağı adeta Ya Râbbî…

Gönlüme düşen bu cemre..
Bu nasıl bir yangındır?
Aşkın şerbetini ben içmem sanırdım.
Meğer ne acı imiş bu şerbet..