Aşkın Sen Hali

Sanki yaralıydın
Bakışların ürkek ve korkak
Hal ve tavırların hayli dikkatli
Belli ki acıların vardı mazinin mirası
Ne gözlerine nede ellerine
Bir erkek değmesin istiyordun
Anlıyordum ki bal mumuyla mühürlüydü kalbin
Dokunulmasın, açılmasın istiyordun mühürün
Ve kim bilir hep bu korkuyla yaşıyordun
Her gün biraz daha eksilerek...

Her gün bir yolcu beklemek nasıl bir duygu bilemem
Ama sen dönmeyeceğinden o kadar emindin ki
Sanki yaşarken dünya mezarın olmuştu
Kördün bütün güzelliklere
Ellerin hep boynunda geziyordun
Gözlerin hep buğulu, hep bulutlu
Konuşulanları duymuyordun bile
Bakkaldan ekmek alırken gördüm
Boynundaki kalp şeklindeki kolyeni
İşte o zaman anladım sevdiğini beklediğini...

Yaz kış her akşam güneş ufukta ateş halini alırken
Kordondaki aynı banka ve hep aynı yere oturuyor
Ellerin yumruk halinde boynunda
Gözlerinle ufka dalıp gidiyordun
Bazen kendi kendinle konuşuyordun
“Yeminim yemin, sözüm söz
Değmeyecek yüreğime senin gözünden başka göz” derken
Arkanda seni dinlediğimin farkında olmuyordun...

Allah için güzeldin
Ama beni cezbeden
Hiç vakit sektirmeden her gün aynı yerde
Dalıp gitmendi
Benimkisi de merak işte...

Bir gün sen aynı yerde oturup dalıp gitmişken
Yanından geçenlerin selamını bile duymadın
Yine dalıp gitmiş bizimki dediler, aldırmadın
Dayanamadım koştum peşleri sıra
Seni sordum onlara
Saygıyla sadece sevdi dediler, sevdi
Sevdiğiyle sık sık buraya gelir
Aynı banka oturup ufukta batan güneşi
Birbirlerinin gözlerinde yeniden doğdururlardı
Ve evlendiler
Çokta mutluydular
Ta ki o vehim trafik kazasına kadar
İpler orada koptu
Eşi öldü
Kendisi her gün aynı saatte burada
Ama hep aynı bank aynı tarafta
Ha bir de boynundaki kolye
İçinde sevdiğinin resmi
Ve onun yazdığı şiir varmış
“Yeminim yemin, sözüm söz
Değmeyecek yüreğime senin gözünden başka göz...”

©
26 – 12 - 2013
04 : 54