Aşkın Sarhoşluğu Şiiri - Süleyman Bayram

İzin ver,
Kalbimde ayağı bağlı kalmış duygularımı salıvereyim şimdi,
Sandıklarından tek tek çıkarıp sevgi sözcüklerimi,
Kucak kucak dökeyim önüne…

İzin ver,
Sımsıkı sarılıp gül kokusu bedenine,
Bir ömür boyu kenetleneyim sana
Ve son vereyim ellerimdeki şu müebbet boşluğuna…

İzin ver,
Soğuk karanlık gecelerimin üstüne örteyim teninin sıcaklığını,
Baharı müjdeliyim bedenimin en ücra köşelerine,
Ve ışığı yapayım seni rütübetlenmiş hücrelerimin…

İzin ver!
Kirpiklerimde çırpınan
O yağmur bulutunu yükleyip göçmen kuşların omuzuna
Göndereyim dönüşü olmayan uzaklıklara.
Ve yeniden çizeyim tebessümlerinle
Sanki bir gökkuşağı gibi,
Gözlerimin her baktığı yeri…

İzin ver!
Bir masum rüzgar şefkatiyle sokulayım yanına.
Sabaha karşı,
Öğle sonrası,
Ya da akşam üzeri…

İzin ver!
Yalnızlığımın yirmidört saatini bitireyim seninle,
Gecelere düşman
Sabahlara küs olmayayım,
Ve her kopan takvim yaprağında bir sitem bırakmayayım artık.

İzin ver!
Bir uykunun en güzel yerinde sana uyanayım,
Vakit tamam diyeyim kabuslarıma.
Geçsin gecelerimdeki o kör karanlığın mayhoşluğu
Ve izin ver başlasın artık,
Bu ölesiye geç kalmış aşkın sarhoşluğu…