Dudakların, kırmızı bir kadeh,
yudumladıkça kanıyor içimde gece.
Sarhoşum ben,
şaraptan değil,
senin dilinin ateşinden.
Bir yudum daha ver,
teninden aksın,
boğazımda yanarak geçsin o öpücük.
Birdenbire dünya küçülür,
yalnız sen kalırsın, yalnız biz.
Aşkın şarabı böyle bir şey:
İçtikçe yanıyor insan
ama daha çok istiyor yangını.
Bir daha, bir daha, bir daha…
Ve biliyorum sevgilim,
bu sarhoşluk bitmeyecek,
çünkü kadeh sensin, şarap sensin
ve ben hep dibinde kalacağım.
Aşk
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 22:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!