Kadehi kaldırdım, gök çınladı,
yıldızlar titredi,
çünkü senin adını fısıldıyordum,
ey kalbimin sonsuz şarkısı.
Aşkın şarabı dudaklarımda yanar,
alevdir o ama bu ateş yakmaz,
güneş gibi doğurur beni her seferinde.
Çınarların gövdesinde yankılanır,
denizler köpürür dalgalarıyla,
ey sevgili, özlemin
bir fırtına gibi sürükler beni.
Baharın açtığı her çiçek,
senin gözlerinin ışığını taşır,
Eylül'ün sararmış yaprakları bile
senin sesinle düşer toprağa.
Ve ben bilirim: Ne ölüm, ne zaman,
ne gece bu şarabı tüketemez.
Çünkü aşk, insanın kalbine yazılmış
ebedi bir destandır.
Aşk
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 21:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!