mevsimsiz açan bir çiçektin
dalından koparılmayı bekleyen
emanet duruyordun zamanın koynunda
harcın topraktı senin
suya hasretliğin bu yüzden
akıt gözyaşlarını kendin adına
çek setlerini dudağına
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
alkolik olma tehlikesine saygi da ayni orandaysa, askin sarabi olmali düsüncesini cok hos buldugumu söyleyecegim.. yunan tanricalarindan apolloyla dionisosun heykeltrascilik ve sarapli müzügine sarap eslik edince ancak evrenin anasi dogmusmus...(Nietsche´de bu tanricalari cok önemle islemis...) aklima gelince bu efsane...askin sarabi güzel bir düsünce oluyor...
tebrikler. sevgiler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta