Bir kadeh kaldırdım göğe,
şarabı değil, senin gözlerinin ışığını içtim;
vücuduma doldu baharın serin rüzgârı
ve her yudumda kalbim sana biraz daha esir oldu.
Ey sevgilim,
aşkın şarabı, dudaklarında saklı bir sır gibi,
benim için hem ölümsüzlük,
hem de tatlı bir ölümün davetidir.
Senin adını fısıldayan rüzgâr
gölgelerle dans ederken çınar dallarında,
ben de sana doğru yürürüm,
bir sarhoşun titrek adımlarıyla
ama bir ozanın en berrak hayaliyle.
Bir ömür boyu içsem de doymam,
çünkü aşk, bitmeyen bir kadehtir:
ne zaman dudağıma götürsem
senin gülüşün dökülür dudaklarıma
ve dünya yeniden doğar.
Aşk
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!