Aşkın Sapağından Dönüyorum

Bir aşkın sapağından dönüyorum
Vuruyorum kirpiklerimde göz yaşımı
Ve yetim kalıyor bir sevgili
Bir kurşun namlusunu hesaplı bir şekilde terk ediyor
Sonra askıya alıyorum düşlerimin en güzelini
Vuruyorum bir serçeyi yavrusuna solucan taşırken
Kendime teklinler veriyorum
-Solucanın da yaşama hakkı var

Bir şarkının keder tonuna bulaşıyorum
Sayısız hüzün bulaşıyor gözlerimin siyahına
Yivli yollardan geçer gibi geçiyorum sokağınızdan
Bakıyorum pencerenize
İrkiliyorum adını haykırmak istiyorken tam da
Dilime bir bıçak saplayıp susmayı yeğliyorum

Susmak zor zanaat
Seviyorum demenin sapağından dönünce anlıyor insan