Aşkın Sapağında Şiiri - Ali Karaaslan

Aslında sapağında kalmıştım yolun
Üzerimde saçmalayan bir güneşin kararsızlığı
Zihnimde ufkunu bulamayan kutup ayısı

koşarken ardından. Umudumu bavuluna koyup kaçan hırsızın
şuçladım kendimi nefesim kesildi. Ciğerlerimin yetişemedi ona

Şimdi kaldıkmı baş ve gövde kum yolda sap gibi
düşün bakalım sağdanmı gitti yoksa soldanmı

Aslında tamda buradan geriye dönmeliyim
Dilime tutunan, dökülmeyen aciz sözlere sahip çıkıp
Gökyüzündeki güneşe üflemeli, karanlığıda uyutmalı
Dünyaya yeni doğan bebeğin bakışına, sahip olmalı
Her yeni gün umut dolu yarınların içindeki aşka gebe