Çakıl taşı bulunmaz, muhabbetin bağında,
Güllere nazar attık, çok tehdit aldı gönül,
Mahbuba yolu düştü, şebabetin çağında,
Güller seçmiş yârini, nasipsiz kaldı gönül.
Baharın tezgâhından, zümrüt şallı gül düştü,
Sabah oldu seherde, bülbül ve gül görüştü,
Esti aşkın meltemi, her ikisi bölüştü,
Aşk kalmadı dediler, kendini saldı gönül.
Yar ve yaran olmuşsa, bu kaderin gereği,
Aşksız kalan kim ise, hak etmemiş yüreği,
Bu sevda çadırının, onlar olmuş direği,
Liyakat yokmuş bizde, acıya daldı gönül.
Hadisenin seyrine, böyle vakıf oldunuz,
Bu tarzda paylaşımı, hatta yersiz buldunuz,
Ama elden ne gelir, bir de yarsız kaldınız,
Hatta yüzsüzlük edip, aşkı da çaldı gönül.
İzmit
15.01.2014
Kayıt Tarihi : 18.1.2014 13:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir şiir.
Zatıaliniz şiirlerinizde ince konular işliyorsunuz. Buda okuyana şiir tadı veriyor. Aşkın sahipleri bir gönüle girmeyi veya bir gönülü çelmeyi beceren,aşktan anlayan aşıklardır.Bende naçizne bir aşık olarak şiirinizi çok beyendim ve tam puanla listeme alıyorum
Gülistan, ilkbahardan can suyunu içerken,
Bülbüller, aşklarını, şarkılarla geçerken,
Fidanlar boy verip de, renk renk güller açarken,
Tomurcuksuz, goncasız, kuru bir Dal'dı gönül...
Bedri bey,
Bu nefis şiirinize, hoş görünüzü ümit ederek bir dörtlükle katıldım.
Sürç-ü lisan ettimse affola...
Şiiri ve sizi teşekkür ve saygımla kutluyorum,
sevgilerle efendim,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (11)