Kırma, gönül bahçemin güllünün dalında açılan gonca nın misk-ini kibir tokmağınla!
Yakma, sevgi bağımın gülistanını çöl iklimine çeviripte öfkeden çakmağınla!
Ya bırak kininden kana dolmuş kör olan gözlerinin görmediği! tuttuğun ellerimi,
Ya dindir ruhumun semalarından kalbime akışan acılarla yüklenmiş sellerimi.
Sevmek gariplikse eğer garip ben olayım, ben yanayım şu yalan dünya denilen yerde.
Ya garip öleyim yada mutluluğa ereyim o kibrini tuttuğun ellerini verde.
Sanma ki garip gönlüm sende diye aşk sendedir! aşk senindir! Aşk ki göğsümden gelen ahtır.
Aşkın sahibi de “O” aşığın sahibi de “O” cismime ölü iken can veren Allahtır
15.12.2015
Erdoğan SavranKayıt Tarihi : 15.12.2015 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duyumsatırır
siz bayağı çok garipsiniz
kutluyorum!!
Yakma, sevgi bağımın gülistanını çöl iklimine çeviripte öfkeden çakmağın la!------Erdoğan bey çok muhteşem bir şiir okudum hele finaldeki o cümle ile mısralanan harika deyim ,sizi ve şiirinizi kutlarım .
TÜM YORUMLAR (5)