umudun bittiği yerde yaşam biter Azize,m!
aşkın hissine kapılır gideriz bazen,
keşkelerine sığınırız çoğu kez
geriye dönüp baktığımızda
bazen de yaşamın cilvesidir der sabra dururuz
hatta,zaman ve mekanı sorgularız
kaç kez oldu hayata geleli
kaç bedenden geçti ruhlarımız
kaç ömür tükendi bizden habersiz
ya da kaç kez sevdik
severken kalbimizin ritmi kaça yükseldi
gözlerden kalbe kıvılcımlar düşerken
sormadık mı?
bize iyi gelenler neden uzakta
kötülerin ateşine neden herkes yanıyor?
bu haksız bir sınama değil mi?
bir sorular katarı geçer aklımızdan
sahi Azize,m
"umut beynimizde yatan kahpe bir duygu mu?
zaman içinde büyüsünü kaybetse de
bunu ancak umudunu diri tutanlar söyler
ve buna rağmen,sevgiye tutunan,
aşktan vazgeçmeyenler
çünkü aşk ruhta
çünkü aşk kalpte,bedende değil...
bedenin aşkı katlettiği bir arena sanki
günümüz dünyası
"aşk tanrısaldır,
insan bedeninde yaşayamaması bundandır belki"
ne güzel demiş şair:
"sevilmek kadar güzel bir şey varsa,
o da sevmektir"
evet azize,m
aşkın saf hali bu olsa gerek...
03.Nisan 2018
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 3.4.2018 10:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!