Sevgilim
Sakın yıldızlardan düşme yalnız kalırsın
Sakın güneşi örtme kalbin üşümesin
Sevgilim
Ömrümün harabını bırakıpta gittim
Çöller üşüyorken sana sarılıp yandım
Sevgilim
Uykularım bir bilsen senin için kafeste
Öylesine sürgünüm ki aşk denen nefeste
Sevgilim
Suya düşen yaprak bahara ağlayandı
Alnımda zaman biraz ter biraz yaraydı
Sevgilim
Sağnak renginde resmini çizdim cama
Gözlerin değdi yorgun içimdeki canıma
Sevgilim
Şiir defteri kenarında çizili kalbimdin
Çizgi üstüne eliften sessiz bir iz gibiydin
Sevgilim
Zamanın rüzgarında herkes kuru yaprağa döndü
Kaldıysa bir toz zerresi avuçlardan kayıp gitti
Sevgilim
Mevsimlere dur demek kar yağdırdı içime
Bir aşk yaşasın sımsıcak çiz beni kalbine
Arif Naci Köneç
Kayıt Tarihi : 19.4.2020 03:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!