Aşkın Rengi Şiiri - Ali Ekber Hakan

Sabahın seheri, tan ağartısı
Mahallede düğün ve mutsuz birleşmeler
Kiminin ayakkabısı, kiminin acısı
Kayboldu.
Aranmadılar hiçbir zaman,
Ne yürünecek ayaklar ne yaşanılacak mutluluklar için.
Mevsimler değişir ama
ne o acılar ne o ayakkabılar.

Ucuz bir mekanın pahalı yüreklerini sahiplenen dünya,
Gerekenler yaşanacak çoğu zaman dendi,
En çok tadı kalacak gerekmeyeceklerin, gerekemeyeceklerin
Denmedi ve bitmedi.

Beylik, afilli ve basit hiçbir söze ne hacet ki;
Yaşanacak, yaprağın rahiyasında koca sevgi
Yeryüzü aydınlık, her yer kırağı ve yeşeren ümitler.
Güneş mi doğmalıydı yoksa ellerin.
Her yer kahveye çalar
Acı, hüznün ve aşkın rengi
Kahve mi?
Ölmeliyim