Aşkın Pişmanlık Hali

Rüzgâr saçlarını okşayıp
Yağmur damlacıkları yanağından öperken
Gözlerinden kayan o sıcacık yıldızlar
Yaşadığın acıları anlatmaya yetmiyordu belki de
Ama duramadım, ukalalık ettim sordum
Neden bu gözyaşları?

Manalı, manalı baktın yüzüme
Aslında söylemek isterken yutkunup
Yüreğine gömdüğün hıçkırıklardan anlamıştım
Bir imkânsız yüzünden yalnızlığa mahkûm olduğunu…

Ama sen anlatmak isteyince sustum
Bir vardı dedin biri
Günlerce peşinden koşan
Geçtiğin yollara kalpler çizen
En beklenmedik anlarda tependen aşağı gül yaprakları yağdıran
Sabah okula akşam eve bırakan
Seni seviyorum yazılı tişörtüne
İsminin ilk harfini yazan
Yakaladığı her fırsatta
Defter ve kitaplarının arasına
Sevda şiirleri sıkıştıran
Sana aşkını itiraf ettiğinde
Kızgınlıkla yüzüne tokadı patlatıp
Arkanı dönüp gidecekken
Kızgınlıkla yola atlayan seni
Görmediğin otobüsün altında kalmaya ramak kalmışken
Kendini bir anda yerde buluvermişsin
Seni kurtarmak uğruna kendini feda eden
Son nefesinde
Ben zaten sensiz bir hiçim
Senle yaşlanmayacaksam sensiz de yaşayamam derken
Hayata gözlerini yuman
Yani gerçek aşkı bulmuşken, kıymetini bilmeyen
Ona sırt çevirmenin vicdan azabını yaşayan sen
Daha ben sana ne deyim bilmiyorum ki...

Anladım ki hayatında bir şey iz bırakmışsa
Ya çok sevdiğinden ya da çok nefret ettiğindendir...

©