Aşkın Öznesi Öğretmenim

AŞKIN ÖZNESİ: ÖĞRETMENİM
birincilik ödüllü şiir

aşkın öznesi: öğretmenim
iki kere iki dört edermiş hangi düzlemde öğretmenim
iki göz ile iki gözün özündeki sedasız sözler
candan canandan cennetten yüzler
nedir ki üçgenin iç açıları öğretmenim
-insanın iç acılarının toplamı s/onsuzluktur-
bazen iki gözle iki gözün çarpımı
sende dört eder belki amma
bende başa talı bir beladır dert eder öğretmenim
sevda eder, canan eder, vatan eder, cihan eder öğretmenim
selim eder, mustafa kemal, fatih sultan, eder öğretmenim

ben nice mitoz bölünmeler yaşadım
bir lokma sevdana bölündü bütün hücrelerim
hemoglobinlerim seni taşırken öğretmenim
ve yanaklarım al , al şimdi
mitokondrilerim sen dolu cevval ve hırçın
aort damarlarım sevdanı dağıtırken bütün bedenime
seni solukluyordum ben sen bilmiyordun öğretmenim
cümle alem ölüyor sen ölmüyordun öğretmenim

fatihi anlatıyordun fethe çıkarken
bense gözlerinde doğmuştum erken
fatih istediği kadar fethe dursun
ben istanbul’u gözlerinde hapsederken
sen kavgalarındasın insanların hala
beni yıkan yakan bir gözleri ela
ve şimdi duygularım savaş alanı
bak gör ki aşkta nasıl olurmuş talanı
anlatamam, anlatılmazlarım var öğretmenim
dudaklarınızdan dökülenler saçlarımda rüzgar öğretmenim

kütle dediğin ne ki öğretmenim
yüreğimdeki acılar hayatın uçurumlarında ivme kazanırken
ben senin ruh aynanda gördüm kendimi
ve odağına koydum sevgimi
ki sözlerin odağından öte bir alemin dili
bazen görünmese de sevgim aynasında hayatın
birleştir göreceksin ruh aynamda
cennet dudaklarından döküldüklerini öğretmenim
ötelerdeki ‘’sen’’ renkli görüntülerimi öğretmenim

bu aşk kimyasını bozsa da hayallerimin
kovalent bağlar oluşturdum ben kendime
bağlarım sevda yüklüyse polar değilse bağımız solar
gözüme su su dolar , akar gider hidrojenlerim
bana nefes olurken dolu cana oksijen
ben nice bağlar kurdum , yaşlar dolu gözlerimde
ah bir bilsen öğretmenim ah bir bilsen
benim kalbim sevdanızdan örülü bir desen

tutturdun gene ulusal saat yerel saat diye
bende tüm vakitler sen ayarlı öğretmenim
kalbim vadilerinde göz yaşı yağmurları
gene sağanak sağanak savan iklimi kadar
olsa da düzensiz bil ki sevdam yalansız
herkes sabaha uyansa da ben sana uyanırım öğretmenim
ben iklim iklim, çiçek çiçek ,sevdana boyanıyorum öğretmenim

hani o gün bir cümle vardı ögelere dair
‘’seni seviyorum’’ cümlesinin öznesini bulun diye
ben de ‘‘sen’’ demiştim bilememiştim sanmıştı herkes
olsun sen çıkıyordu işte aklımdan öznesi cümlenin
‘’sen’’ olan nice sevda yüklü dayaklar yemiştim
cümle alemden öte sevdalarım vardı benim öğretmenim
sevdalarım yürek yürek yanar ağlardı öğretmenim

bir öksüz doğmuştu çöllerde
şimdi ismi bir sevda zikirlerde dillerde
bir ses bir soluk ile musab gibi girerken gönüllere
ruhumda akabe biatımsın sen öğretmenim
tut ellerimden tut ki kevser ırmakları akar gözlerinden
cennetlik sevdalar derlerken sözlerinden
uçur beni uçmağına uçmağım yüreğin öğretmenim

ben senin cümleni asla unutmadım
yazmıştın bir bahar günü ‘‘don’t forget me ‘‘
ve eski notlarıma dün gene baktım
anlatamamış gibi sandım bir an sevgimi
sonra farkettim dedim gene öğretmenim
şimdi anladım öğretmenimin beni ne kadar sevdiğini
anladım anladım artık ne demekmiş ‘’ don’t forget me!’’

22.11.2011-Adana
gökmenzade