Aşkın öteki adı Sevgilim...

Sevgilim;
Bak; gidiyorum ben sen hoşçakal.
Yanımda yalnız kalmış kaldırımların iç çekişleri,
Adımlarımı dövüyor gözyaşlarım, senin dokunuşların gibi.
Tutmak istiyorum, avuçlarım gökyüzünden küçük,
Bir şeyler kopuyor içimde tarif edemediğim bir şeyler .
Senin hayalin yansıyor gözlerimde ışıl ışıl,
Bir gölgede daha düşüyor aciz bedenimde gizli ışık.
Sevgilim;
Bak; gidiyorum ben sen hoşçakal.
Susuyorum, senli sokaklar karşılıyor beni,
Islık çalıyorum, işte şurada kaybolduğum yerde öylece.
Bir kez daha kaybolmak istiyorum,
tarumar edilmiş bir hayattan kaçan çocuk gibi.
Gölgelere karışmış geçmişim, korkutmuyor artık bu kayıp şehir.
Serseri yağmur gibi savruluyor ruhum, zaten senden ötesi ölüm
bu gece gökyüzü öksüz ve dilsiz,
Yıldızları toplayıp yüreğimin çıkınına koyacağım tek tek,
senli hikayelerimi saklayan ışıklar olacak bana yoldaş,
Sevgilim;
Bak; gidiyorum ben sen hoşçakal.
Oyunlar çıkartamadım sana, şiirlerimde sensiz yarım kaldı,
Ümit etmek değilki bu gidiş,
Düşünmeden sevmek vakti çoktan geçmiş,
sabahın çiğ damlasına dokunması gibi,
üşümekli ve umutlu,
Kendimi tanımak vakitsiz bozulmuş ruhumda, tutkulu bir varoluş,
Doğacak yeniden bedenimde sen olan çizgiler,
Kaldırımlar alkış tutacak, susmayacak rüzgar,
Gözlerinin rengiyle yıkanacak güneş kendinden sıcak.
Keşkeler ölecek, gidişimde saklı ölmek gibi,
Sevgilim,
Bak gidiyorum işte,
Tırnaklarımla çizdiğim hayat izim oldu geride,
ne olurdu yıldızlar yerinde kalsaydı,
ve kendini bilebilseydi güneş...
Umut ediyorum işte umut
yeniden doğacak bir yerde
benli hayatı bekleyen aşk kendi içinde sabırsız...

Salim Kabasakal 2011... Değişiyor her şey