Aşkın Ön Sözüdür Şiir Şiiri - Gülüm Çaml ...

Düş kırıklarını hibe ettim mevsime zaten mevsim çoktan kefildi sinemde sakladığım ne ise ve kimliğimin rüzgârıyla coştum ve tozuttu mevsim aslında tozu dumana katan içimdeki berduştu en çok da canı yanan ve en çok sevip de acıyı çekerken işin ilginci kabullenmişken bunca acıyı ve karşılıksız aşkın kırbacını. Ne tek kişiydim ne de çoğul üstelik bilinen aşklardan değildi çektiğim ve hunharca sevdim sadece sevdim ve kendime o zulmü reva gördüm belli ki solacak bir çiçekten çok öteydi ne zamanki yazmaya dursam ruhumda kanatlanan ve yüreğimde saklı devasa evren ve sonsuz rahmet.

Misafiri olduğum dünyanın da hümayunu iken aşk
Derdest olmuş gün ışığı
Şakıyan gece
Aşkla yıkadığım yüzüm
Ve sahip olduğum her zerre.

Kılıksız bir tufanım ben
Hem de içine esen
Esnemeyen vücudum
Gerginliğimle sarmalındayım aşkın
Bense Peri Padişahının kızı
Sözcüklerim ateş
Yüreğimde saklı görünmeyen güneş
Bu yüzdendir katıksız fermanım
Azat edemediğim feryadım
Kuş kadar kalbim
İçinde saklı oysak devasa bir hikmet
Aşkla payidar olan ve de olacak
Ol, demesini bekliyorum Rabbin.

Esaretime aşığım
Ve yalnız kalabalığıma
Gönül gözüme sadık bir canlıyım
Belki insan belki ateş
Sönmek ne ki?
Tek kıvılcım dahi yetmedi mi?
Rengim pembe
Gözlerime sen bak ve söyle
Bense sığamadığım kadar yere göğe.

Teferruatların merkezinde
Genelin resmi ise aşk
En çok da yandığıma binaen
Yakmak ne ki sönmeye itiraz eden.
Rücu ettiğim şunca duygu
Rükû eden ruhumla sahibi olduğum tutku
Manivelası evrenin
Aşka meyyal bir tebessümle
Sahip olduğum enginliğin tek zerresi.

Solan bir gün ne ki?
Soldurana sormalı.
Sönmeye yakın firar eden
Bir ateşten fazlası
Yazmadan geçmez gecenin bitimsiz destanı
Varlıksa kor olan
Aşk elbet kör eden
Ama en güzeli kalp gözüne binaen…

İçimden taşan
Bazen kuru bir heyecandan öte
Bitimsiz bir hezeyan ki
Kök hücresinde mevsimin
Bulutlara serildiğim
Dökülen yapraklarımdan üreyen
Bir şiire nameler dizen
Hutbesi aşkın
Haznesinde bitimsiz yangının
Kuru başıma neye mi yeterim?

Ne sen sor ne ben söylemeden geçerim
Varsa yoksa çılgın ruhum
Kalp gözüme vurgun yediğim
Bir aşkın da ön sözüdür şiir
Sözcüklerim lal kalmışken bir ömür
Doyamam yazmaya sevmelere
Ne âşık ne maşuk
Ben aşkın ta kendisiyim.