Aşkın Ömrü Tükenir Şiiri - Hakan Kurtaran

AŞKIN ÖMRÜ TÜKENİR
Soluk ıslak bir tende, sen kendine yaradın,
Darmadağın saçların, gümüş telle taradın.
Yerçekimi kalmamış, olmaz yerde aradın,
__Mavi nokta üstünde, akşamların kararsın,
__Kalbin mayın tarlası, sen dünya ya zararsın!

Derinleşen boşluklar, kör hendekten atlatır,
Dokunaklı lafların, birçok balon patlatır,
Aşığın göz kapağı, cam zemini çatlatır,
__Yanağında öpücük, morarırsa morarsın,
__Sorguların hiç bitmez, sen adamı yorarsın!

Duvarlara çarparak, yüksek yere astığın,
Şok etkisi yarattı, yere düştü yastığın,
Bulutlara saklanıp, tam şuramı bastığın,
__Dilinin ateşiyle, beni gökte ararsın,
__Kayıt dışı bırakıp, sen ellere yararsın!

Perdeleri kapatıp, hayallere dalarak,
Çimlenmiş bakışınla, birçok kalbi çalarak,
Çıkıp şerit dışına, bir gün yalnız kalarak,
__Her açışta ağzını, şu kalbimi kırarsın,
__Sonra bunu unutup, kayıplarda firarsın!

Kuma gömdün başını, çöl yollarda hızlandın,
Su damlayan gözlerle, gördüğüne sızlandın,
Bitap düştü bedenin, her durumda nazlandın,
__Takıldıkça aklına, olur olmaz sorarsın,
__Aşkın Ömrü tükenir, boş yuvayı kurarsın!

H. Hakan KURTARAN
28.05.2013-Denizli