Aşkın ömrü kısaydı Şiiri - Hüseyin Kıvrak 2

Aşkın adını unutsamda zihnimde
Çırpınıp durur sızlar içimde
Yokluğun her zerreme işlediğinde
Durulur sadece senin sesinde

Ben yoruldum söz söylemekten
Sen yoruldun dert dinlemekten
Gözlerim soldu yolunu gözlemekten
Ve tükendim hasret çekmekten

Neden yazmıyorsun sustu kalemin
Sana değer verip candan sevenin
Nedir sende ki değeri bileyim
Kırıldımı benim sende kalemin

Hayata dair ne varsa senden
Silip gidiyorum kendimden
Belki acılar yaşarım derinden
İyidir hergün ölüp dirilmekten

Arkama attım sessizliği
Yanıma aldım sensizliği
Şimdi sen düşün bensizliği
Ne aşkı tanırım ne sensizliği