Aşkın Olgunluğu Şiiri - Yevgeni Yevtuşenko

Aşkın olgunluğu mu diyorsun?
Öyle mi?
Bekliyorum
Gergin.
Sen geliyorsun.
Buluştu bakışlarımız!
Bir ürperiş bile yok!
Yerine, suskunluk
Fırtınaya dönüşmüşken üstelik
O hafif esinti.
Parmakların teması!
Henüz hiçbir patlama yok! ! !
Yerine, suskunluk...
Koşuyorum, haykırmaya hazır.
Bunlar mı bütün
Seninle aramızdaki?
Ateşin olgunluğu mu yani
Bu küller?

Olup olancası bu mu aşkın olgunluğu
Demek bir şey değil alışkanlıktan
Başka
Ve yalnızca
Kutuların en güzelinde saklı öyle mi?
Tepemizdeki canavarı kim oynatıyor?
O arsız isteklere yan bakan
Kim peki, duygusuz küçük hesaplarla
Haksız bir atamayı imzaya cüret eden?
Aşk doğumda ve ölümde tek güçlüdür.
Aşk yoksundur olgunluktan.
Aşk
Harlayarak
Hem hiç de öyle ölçülü değil
Körük gibi solur
Boğulan toprağın acıyla soluması neyse,
Dünyanın yaratılışıyla zaten
Handiyse boğulmuş
Terk edilir öylece...