yoğun bir yağmur ve rafine edilmiş
bir kaç sözden ibarettik belkide..
buna ihiyacımız var mıydı gerçekten
bulutlardan masallar düşürmeye
martılara öyküler bindirmeye
ve yıkılan her şehrin yumağıyla
yeni aşklar dokumaya şiirlerden..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ne tuhaf aslında aşkın ne zaman ne şartlarda karşımıza çıkacağını asla bilemezken ve ilk tanışmamızın ardından dolu dolu yaşarken öğütücünün dişlerinin arasına girmiş gibi un ufak oluşunu da ilginç bir şekilde sonradan fark ederiz. Merdiyen farkı mıdır, içe doğru lav gibi akarken geçtiği duvarları akıp yok edişi midir beynimizden diş köklerimize yüreğimizin en ücra köşesine kadar var olan çatlaklardan kan sızışı mı. Her ne olursa olsun şairin dediği gibi pekala..
Çok güzeldi.. Kutluyorum kalemin güzelliğini. Sevgiler.
Önce şiirin başlığı düştü önüme. İçinde öğütülmüş coğrafyasını aradım, buldum:
ölgün bir kara parçasıydı aşk..
ve bütün mevsimleri hasretle kuşatılmış
dibe doğru kazdıkça her otuz üç metrede bir
sıcaklığı bir derece artan kederle ağır
yazları fırınlanmış ve kurak
yüksek kesimlerde artan sızının da etkisiyle baygın
kışları soğuk ve dondurulmuş
ve içe doğru çözüldükçe eriyen anılarla
yer yer kan yağışlıydı..
Sonra düşündüm... Aşk bu muydu?... Böyle miydi coğrafyası biz tanıştığımızda? Biz mi onu bu hale getirdik. Yoksa aşk mı bizim coğrafyamızı öğüttü?...
belki...
pekala...
Kutluyorum Volkan bey... Okumak zevkti..
Yüreğin, sevmek gibi görevinin yanında, belki de onun öteki görevi ya da ona yüklenen ek görev yokluğu örtbas etmekti. Dişleri düşleri takarak…
Şairi saygı ile kutluyorum.
kalpleri ve gönülleri şekillendiren, arzda oluşan kalıcı değişikliklerdir aşk. Bazen kavurucu soğuklar ya da sıcaklar, bazen yağışlarla meydana gelen afet veya bereketli sonuçlar geride bırakılan anılardır enlem ve boylamlarda takılıp asılı kalanlar. Yüreğine sağlık.
Doymak bilmeyen yalnızlıklar, karanlıkta ışıkla var olan ve ışık olduğu sürece kaybolmayan, gölgeler gibidir aşk, kafiyeler düzdüğümüz şiirler yazdığımız; Uğruna nice şehirler eskittiğimiz...Kutluyorum Volkan Bey. Yüreğinize sağlık...++
çok beğendim volkancan emeğine sağlık
İhtiyaç ... zamana yayılması gereken sıvıdır ,pıhtılaşmasını istiyorsak tabi ...,öyle birşey ki zamana katlanması da zordur aslında ....ama hevesle değil de lstekle yol alırsak ,ığıl ığıl olsa da bu , sonunda bulutlara dokunmamız mümkündür elbet......... ' ne güzeldi , şiir yakışıyor size ...saygıyla .
aşkın öğütülmüş coğrafyasında yaşayanlar kadar o coğrafyanın sınır muhafızları olan enlem ve boylamlar da bir parça kadersiz değil mi...hani ellerinden gelse belki de açacaklar sınırları ve bütün renkleriyle, bütün yönlerden 'aşk' rüzgarlarını estirecekler içeriye....
Çok güzeldi sayın Volkan Aksal.., kutluyorum...
Aşk belkide çocukluğumuzun sokaklarında unuttuğumuz kadar tozlu, kederlerse bir şimşek kadar aceleciydi yüreğimize hüzün yağdırmaya çalışan. Mükemmel bir şiirdi, kutluyor saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta