Aşkın Ocağına Düşmüşüm İşte

Her gün dirilirim, her gün ölürüm;
De ki hayalmişim, düşmüşüm işte...
Sende bir sızı var, ben de bilirim
Gizli sırlarını deşmişim işte...

Yapmak benim işim, yıkım senindir
Sürre kervanıyım yüküm senindir
İstersen ipe çek hüküm senindir
Bir kez ocağına düşmüşüm işte...

Yüz bin fidan diktim, meyve dermedim,
Mevsimler içinde kışmışım işte...
Doğu’dan Batı’ya öküz yerine,
Kendimi sabana koşmuşum işte...

Kalpte sökün ettin, ruhta çınladın,
Yüreğimin türküsünü dinledin,
Aşktan bir hayır yok, şimdi anladın,
Dolular içinde boşmuşum işte...

Sitem etme, sorma, niye gelmedin?
“Vefasızlar ile eşmişim işte...”
Dersen niye sarılmadın, gülmedin?
“Hasretle, yoklukla pişmişim işte...”