Aşkın Nefes Kardelenleri Şiiri - Ahmet D ...

Ayaz çöker habersiz sular "öz" üşür...
Gerçek gökte sıcak hayâl yerde donar.
Sevgi çâresiz, âşığı haber dürter
Dirim soludukça aşk uyanır kâlpler.

Görüşünü tabanlar cebir yerleşim
Ötüşünü tavanlar kebir değişim.
Örüşünü taam'lar bir bir bereket
Dönüşünü tamamlar her bir hareket.

Varlık şahdamarda kökünü hatırlar...
Pişen nefese buz terler de yol verir.
Esareti yırtar günlük bir candamar
Özgürlük tırmanır arş'a kardelenler.