Aşkın narı, ruhun arı, kalbin edebi mela ...

Sadık
olan kimdir
Kalbinin elbette ki
nazargah oldununu bilendir

Ruhun
insicamında sabrı
sukutuyla hakikat için kavrulandır

Nefsini
yakinen tanıyan,
efendimizi halinde yaşatan
sevdanın ve kanaat-i figanıdır

Sadakat
kalbin ecri
Ruhun vecdi, aklın
selimliğine delalet eden niteliktir

İnsan,
kul olmak için
bahşedilen nasib-i cenderedir,
ancak hak ile ahsendir

Varlığını
feda ettiği müddetçe
şecaat ehlidir, azmi şehretmiş
bir mürebbinin suhuletidir

Gönül
coçmalı, feyzle yol almalı
Nefes hayysiyetiyle tenden
çıkmalı, tahayyül eden can koşmalı

Varlığın
efendisi kimdir,
hareket ve kuvvetin nesebi
aşikar değilmidir, onca ayetler kimedir

İbret
yürekte kor olmalı,
haşyet hassasiyet için korunmalı,
iradeden vazgeçen kul vuslat namzetidir

Duaların
kabulu nasıl makbuldür
Hevas ve heva için can neden
buhranla başbaşa savrulan hazandır

Keder
gama yaslanır, izan
o vakit şevkten uzaklaşır,
hal panik içinde acziyete sığınır

İman etmek,
hissiyata vaziyet ederek
hakikatin rengine bürünmektir,
mutmain olmak halidir

Bülbül
niçin ah u figan eder
Yaprak sessizce sararan keder,
kurumak vakt-i saati için bedel

Bilmek
ne kadar kifayet eder,
tefekkür hali ancak ilim
ve irfanla irade için nasib-i değer

Boşlukta kalmak,
nedenler kaygısı yaşamak, nedensiz
olmanın gerekçesi ve acziyet neticesidir

Samimi
olan kanaat ehlidir

Sabırla
nefeslenmeye razı olan ferdir,
düşünmek için vakit ayıran ibrettir

Kelam
harman olmalı,
her nazardan nasiplenerek halde
sabırla boyanıp, hak için yol almalı

Konuşmak için
kul asla kaygı taşımamalı, muhabbet
halin rengine lütfedilen ülfettir, anlaşılmalı