Aşkın Mihrabı Şiiri - Köksal Şenel

‘’Gül’’aşkına yaratıldı bu âlem.
Elest meclisinde mihman efendim.
‘’Sıdre-i Münteha’’da kab-ı âdem.
Aşkın mihrabına sultan Efendim.

Ezelden ervaha gelirse destur.
Hilkatin esrarı aşikâr olur.
Bütün alemlerde katre katre nur.
Gönül dergahına nirân Efendim.

Gül cemresi kalpleri eder gülşen.
Gönül gözü bununla olur rûşen.
Cihana nursun ey şah-ı mu’ayyen.
Hakk’ın kitabına bürhan Efendim.

‘’Habib-i Zişan’’sız canlar cem olmaz.
Kalpleri mest eden bir kutsi şem olmaz.
Narın nura çevrildiği dem olmaz.
Ruhun ızdırabına derman Efendim.

Cahiliye devri çağlar aşardı.
Küffar diyarları devran yaşardı.
Vahdet denizine zulmet taşardı.
Kulun yezdanına kurban Efendim.

Gül aşkına onun görünür nuru.
Pür-nur olur karanlığın derûnu.
İdrak edilmezdi iman şuuru.
Rabbin fermanına zişan Efendim.

Alemlere rahmet ya Resulullah.
‘’Gül’’den gelir himmet ya Habibullah.
Bize kıl şefaat ya Halilullah.
Aşkın mihrabına şan Efendim.