Aşkın Mezarı Şiiri - Ahmed Yusuf Alptegin

Örtün aşkın mezarını, çıkmasın.
Yandı gönül, yeter! çile ekmesin.
Ağlayınca sema, yağmur düşünce,
Aşıkların gözünden kan akmasın.

Yerden göğe, kıştan yaza inerler.
Özüm özüm yanıp, semah dönerler;
O bülbüller gül dalına tünerler;
Dikenleri yüreğini yakmasın.

Sabahsız bir gece doğar dünyaya,
"Merhaba! " der yıldızlara ve aya.
Güne hasret bir kuş düşer gayyaya;
Bahtımıza kara bulut çökmesin.

Mecnun çölde, Ferhat dağda kaybolur,
Meydana bir yiğit çıkar, aşk solur.
Karanlıktan geriye bir nur kalır.
Doğan güneş umutları yıkmasın.