Aşkın Mesleği mi Olurmuş

Zoraki bir sevdanın esiri olmaya çalışırken
Beni ayakta tutacak kimliğim engel oldu
Ne seviyordum onu ne de o beni
Belki de hak ediyorduk birbirimizi
Nasıl dayanırdım etrafımdakilerin
Çığlıklarını duymaya
Kan kustururlardı eminim
Az kalsın dünyam daralıyordu
Az daha boğuluyordum
Meslek edinmişti sevda kendine
Artık kalp de dinlemez olmuştu
Olmayacak duayı baştan etmemek gerekmiş meğer
Yüzler tanınmasa da duygular elbet tanıdık gelirdi
Demek bunu o da bilmiyormuş
Aklın önüne neden geçemez aşk
Zamane insanlığı ne de olsa
Robotizm öldürüyor duyguları
Bu tekilliğim de beni…