Aşkın Mayası Şiiri - Bülent Şavkın

Sen güleryüzlü genç adam
Bakışlarındakı hız,
Sergiliyor aklındaki kızı.
Ona ilk rastladığında şairliği seçmek istedin
Kendisine bir türlü güvenmediğin
O zayıf benliğinin tokadıyla
Patlayan dudakların kanarken
Belki de ilk kez aşkı hissedip,
Zamanla mümbit bir ova olacak yüreğinde
İlk okunu tam onikiden alıp yeşilin(Ki adı Eros'du)
Nasılda seriliverdin meyhane masalarına.
O andan itibaren bir kadeh, bir örtü,
Kağıttan bir peçete gibiydin.
Benliğine kalsa belki kendinle masa silerdin.
Oysa o kız da hedef olmuştu
okuna yeşilin(Ki adı Eros'du)
Gülen yüzündeki derin gamzelerini
Doldurup aşkın şehvetli ılık sularıyla
Yıkanmak istiyordu doyasıya.
Güvensizliğini aşacak bir sevgi görmüş olsaydın
Önceki yıllarında hayatının
Benliğinin çirkin, kıllı ve güçlü bileğini tutup
Dudaklarını korurken
Dudaklarına kavuşacak,
Gamzendeki sulardaki ziyafete ortak olacaktın.
Aşka doyacaktın...
Sonraki aşklarının ilk yumaklarını bulacaktın onda.
Renk renk, küçük küçük yumaklar.
Eskiyip tarih olduğunda söküp bir bir,
Onlarla yeni aşklar örecektin.
Mavi, yeşil, ebruli aşklar,
Kırmızı, baharlı, baharatlı aşklar
Kuyruklu, yalanlı, kanatlı aşklar
Birinde sözlerin anlamını çözmeyi,
Diğerinde gözlerin içini görmeyi
Bir başkasında ihaneti hissetmeyi,
Yekdiğerinde ihanet etmeyi,
Bir daha unutmamacasına öğrendiğin...
Neşesini yitiren bebekler gibi çaresiz,
Peşpeşe yıkılan domino taşları gibi çürük aşklar...
Kokuşmuş paralı aşklar deneyecektin
Sonrasında temizlenmek için saatlerce yunduğun
Aşk ile şehveti yoğurduğun...
Ve herbirine vurduğunda son noktayı
Yalnızlığa sığınıp bir süre
Temize çekecektin hepsini bir bir...
Günü geldiğinde yeni sahiplerine sunmak,
Aşkı çeşnilemek, çeşitlemek
Aşkı öğrenmek, aşkı öğretmek için...

10-12,01,2002
Çiftehavuzlar-İstanbul